Róże są najprawdopodobniej najstarszymi roślinami uprawianymi przez człowieka w celach użytkowych, jak i ozdobnych. Już ok. 2000 lat p.n.e. powstały pierwsze rozaria… Nie, no dobrze, nie będę się rozwodzić nad historią. Maciek mówi, że jeśli mam tutaj pisać, to tylko praktycznie.
Że róże są piękne – to wie każdy. Ale jaką wybrać? Oto kilka moich porad.
Najpierw trzeba się zastanowić nad wielkością miejsca, które chcemy lub możemy przeznaczyć dla królowej kwiatów. W niewielkim ogródku warto wybrać róże pnącą, dla której można przeznaczyć miejsce, np. pod domem, na słonecznej ścianie. Wcześniej trzeba tylko sporządzić dla niej podporę w postaci drewnianej kratki przymocowanej do ściany budynku. Podpora może także stać swobodnie, dobrze zamocowana w gruncie za pomocą specjalnych kotew. Taki różany parawan może posłużyć za podział ogrodu na zielone salony.
Innym wariantem jest wykorzystanie róż okrywowych, w miejscach, gdzie chcemy stworzyć jednorodny kwitnący do jesieni dywan. Róże te pięknie prezentują się na tle drzew i krzewów iglastych, jednocześnie podkreślając ich urodę. Zarastają szczelnie teren, uniemożliwiając rozrost chwastów. Większość z nich nie wymaga corocznego wiosennego cięcia, wskazane jest natomiast ściółkowanie, szczególnie w pierwszych latach po posadzeniu. Jeżeli zdarzy się im przemarznięcie pędów, przycięte przy ziemi szybko odrastają.
Róże wielokwiatowe (rabatowe) można wykorzystać nie tylko w jednorodnych grupach kolorystycznych, ale też w zestawieniu z innymi roślinami – krzewami, bylinami, a nawet roślinami jednorocznymi. Krzewy te kwitną bardzo obficie i długo, powtarzając kwitnienie do późnej jesieni. Jednak wymagają trochę większej opieki w postaci oprysków zapobiegających chorobom grzybowym, corocznego wiosennego cięcia i usuwania przekwitających kwiatostanów.
Róże parkowe z racji swoich rozmiarów nadają się do większych ogrodów o charakterze naturalistycznym.
Trzeba je podziwiać z perspektywy, na tle pięknego trawnika. Są odporne na niesprzyjające warunki pogodowe . Możne je także wykorzystać na żywopłot obronny czy zasłonięcie nieatrakcyjnych miejsc. Większość z nich kwitnie raz w roku, ale za to bardzo obficie i długo. Zawiązują owoce, będące ozdobą zimowego ogrodu. Przyciągają też tym samym ptaki – które są naszymi sprzymierzeńcami w ochronie roślin przed szkodnikami. Cięcie wiosenne tej grupy róż parkowych często ogranicza się do usuwania pędów suchych, słabych lub uszkodzonych, ewentualnie najstarszych. Bardziej współczesne odmiany charakteryzują się słabszym wzrostem i nie są tak ekspansywne, ale za to są mniej wrażliwe na mróz i choroby. Wymagają cięcia corocznego i usuwanie przekwitłych kwiatostanów oraz zimowego okopywania podstawy krzewu i pędów.
Róże wielkokwiatowe
Róże wielkokwiatowe są najbardziej wymagającą grupą pod względem warunków glebowych i świetlnych. Są najmniej odporne na mróz i trzeba je przed zimą kopczykować i pomiędzy pędy wkładać stroisz, czyli gałązki drzew i krzewów iglastych. Wymagają również profilaktycznych oprysków środkami ochrony roślin, cięcia wiosennego i skracania przekwitłych pędów.
Wśród tak dużej różnorodności form tych pięknych krzewów można wybrać coś dla siebie. Oczywiście, przy róży trzeba trochę popracować, ale czegóż się nie robi dla królowej kwiatów!
